Zo en nu eerst een….Vietnamese loempia

Onze reis vanuit Cambodja naar Vietnam viel een beetje tegen. We dachten om 3 uur aan te komen in Vingh Long maar het leek eerder 7 uur te gaan worden. Omdat de reis zo was uitgelopen hebben we maar besloten om het zuiden over te slaan en meteen die rit door te rijden naar Saigon (Ho Chi Min City). De bustrips in Azië ervaar ik een beetje als onderdeel van een strafkamp in Guantanamo bay waar ze je martelen om je misdaden te bekennen. De karaokemuziek wordt urenlang op z’n hardst gezet, bij nachtbussen wordt ineens in the middle of de night gestopt en gaan de tl-balken aan (nadat je eindelijk na uren draaien in slaap gevallen bent), sommige mensen schijnen het nodig te vinden om de muziek op hun telefoon (zonder oordopjes) aan te moeten zetten zodat de hele bus kan mee genieten of hun alarm uren aan te laten staan en over de wc’s tijdens de stops zal ik maar zwijgen.

We kwamen om 10 uur in Saigon aan. Na een kamer ergens boven in een huis te hebben gevonden waarvoor we door een steegje moesten met ratten en over de mensen heen moesten stappen die beneden dag in dag uit lagen te slapen, hebben we ons heerlijk verwent met ravioli en mozzarella salade. In Saigon hebben we twee dagen doorgebracht. Naast weer super geslaagd stappen in hele cheap tentjes waar je op een mini stoeltje pullen bier dronk en super trendy plaatsen waar iedereen op chique ging hebben we een dag de stad verkend en een dag buiten de stad doorgebracht. In de stad was het levensgevaarlijk om de weg over te steken…ik heb nog nooit zoveel brommers bij elkaar gezien. Maar op een gegeven moment moet je gewoon gaan: adem in, hart vast en hopen dat iedereen stopt. In Saigon zijn we naar het War Remnants museum geweest. Hier werd een (zeer eenzijdig overigens) beeld gegeven van de gruwelijke gebeurtenissen van de Vietnamoorlog. Interessant maar we miste wel een beetje de balans tussen wat Amerika heeft aangericht en wat de Vietcong gedaan heeft. Daarna zijn we naar een Puppetshow geweest (soms is het heel contrasterend wat je op een dag doet). We voelde ons echt opnieuw kleine kinderen. Het was een optreden van poppen van hout in het water met livemuziek erbij. Op de tweede dag hebben we een dagtour gedaan naar de Chi Cu tunnels en hebben we een ceremonie in een tempel bijgewoond. Heel gaaf was dat we bij de tunnels konden schieten met echte wapens (voor de kenners: we hebben met een M16 geschoten). We voelden ons even echte strijders in de oorlog…maar voor even want we hadden met z’n tweeën 10 kogels gekocht.

Na Saigon zijn we doorgegaan naar Mui Ne, een super schattig plaatsje met zon, zee en strand. Althans dat dachten we maar dat was helaas alleen het geval op de eerste dag (toen ik ging slapen i.p.v. in de zon liggen omdat ik een slaapgebrek had). ’s Avonds hebben we echt de meest geweldige seafood gegeten die ik ooit in mijn leventje op heb….een heerlijke King Prawn, die dag vers gevangen. Voor de dag erna hadden we een motorbike geregeld die ons naar de zandduinen zou brengen zodat we daar konden gaan zandsurfen van de berg af…maar helaas. Het was dus geen zon, zee en strand meer die dag maar regen en zee. Het strand was ook verdwenen doordat de zee zo hoog stond. We hebben even door het plaatsje gelopen en zijn uiteindelijk in een super chique strandtent beland om onszelf dan maar te verwennen met een heerlijke lunch. Na een uurtje naar het prachtige zwembad en de aanhoudende regen te hebben gekeken hebben we maar gewoon onze kleren uitgetrokken en zijn lekker in het zwembad gedoken in de stromende regen…je bent nooit te oud om gekke dingen te doen :). ’s Middags maar een enorme lange slapende siësta gehouden en daarna…je raadt het al: weer seafood. Dit keer waren het mosselen en st. Jakobsschelpen…de liefde van deze vrouw gaat echt door de maag. Nu lijkt het alsof we alleen maar eten maar ik kan jullie deze heerlijke maaltjes echt niet onthouden.

De bustocht naar Nha Trang begon alweer lekker, we zaten 10 minuten in de bus en toen gingen we lunchen. Ik heb nog even aan de buscrew proberen uit te leggen dat ze dat misschien wat slimmer kunnen organiseren maar ze zitten hier niet zo te wachten op mijn tips. Om 1 uur waren we vertrokken en we dachten om 6 uur aan te komen. Maar helaas…alles duurt hier wat langer. De bus maakte om 5 uur een raar geluid dus we moesten stoppen. Er bleken 5 van de 8 bouten afgebroken te zijn waarmee het wiel vast zat. Gelukkig was het wiel er nog niet afgevallen…pff. Na een uur wachten terwijl hij gerepareerd werd leek het er niet op dat dit klusje snel geklaard was en besloten we dus maar om te gaan liften. Voor nog eens $7,5 mochten we mee met een bus vol met locals. Marjolijn en ik waren een grote bezienswaardigheid. Helaas stopte ook deze bus weer na een half uur om te gaan dineren en werden we 10 km voor Nha Trang de bus uitgekieperd. Deze bus ging dus helemaal niet naar Nha Trang maar naar Hanoi. Na boos geworden te zijn en ons geld terug te hebben gevraagd (zonder resultaat) hebben we een taxi genomen naar ons hostel. Uiteindelijk kwamen we om 10 uur (i.p.v. de verwachte 6 uur) aan. Na een lekker pizzaatje zijn we het nachtleven maar ingedoken en hebben we een super leuk feestje gehad op het strand en heb ik de zonsopgang aan het strand bekeken. Prachtig!!
In Nha Trang hebben we een dagje geluierd op het strand en zijn we een dagje naar een waterpark en park met allemaal attracties (o.a. rollercoaster) geweest met een Engelse en een Duitse jongen die we de dag ervoor hadden leren kennen. Erg leuk…een glijbaan was zo stijl dat ik dacht dat ik het niet overleefde maar ik kan het toch navertellen.

Naar de volgende stop, Hoi An, hebben we een nachtbus genomen. Nou, ik zal jullie de verhalen hierover besparen maar zoals je wellicht al vermoedt was dit ook geen rustig nachtje. En ik heb voor het eerst in mijn leven naast een Vietnamees geslapen…dat kan gelukkig van mijn once-in-a-lifetime lijstje. Hoi An is een heel pittoresk stadje en staat op de Unesco Werelderfgoed lijst. We zijn hier lekker naar het strand geweest, hebben jurkjes op maat laten maken, hebben over de markt gestruind en hebben filmpjes gekeken op de kamer. Morgen vertrekken we achterop een motorbike naar Hue en nu genieten we nog even van het stadje en van het relaxte leven dat je hebt als je 3 maanden aan het reizen bent.