Once in a lifetime: Carnaval in Rio

Op donderdag 16 februari kwam ik aan in mijn (wederom Che Lagarto) hostel waar ik verwelkomd werd door een Braziliaan in vrouwenkleding. Hij veronschuldigde zich en verklaarde dat hij er zo bij liep vanwege een feestje die avond in het hostel waarbij je de kleding van de andere sekse moest dragen. Ik moet zeggen dat ik me na carnaval in Rio afvroeg of het de receptionist echt speet dat hij die kleren aan had want m.i. lopen Brazilianen wel (iets te) graag in vrouwenkleding. Op zich vreemd aangezien het echte macho-mannen zijn.

Na ingecheckt te hebben, heb ik maar even een drankje gedaan in het hostel alvorens te gaan slapen (althans dat dacht ik toen). Ik lag met een jongen uit Florida en twee Chileense jongens op een kamer en de Chilenen ging nog even een drankje in de stad doen met een andere groep jongens. Ach ja, waarom zal ik ook niet even meegaan. En 'even' werd natuurlijk langer en vele Caipirinha´s later. Maar ach...daar is het tenslotte ook vakantie voor. We hebben de avond doorgebracht in een leuke club in Lapa met live muziek. Op straat keek ik mijn ogen toen al uit, zelfs voordat de carnaval begonnen was.

Carnaval in Rio karakteriseert zich voor mij door drie gebeurtenissen: het enorme (werkelijk enorm...dat kunnen we ons in Nederland niet voorstellen) straatfeest in Lapa, de bloco´s die door de straten van de stad trekken in verschillende wijken waarbij iedereen staat te dansen en achter een wagen aanloopt van een sambaschool en de grote parade in het sambodromo.

Wat me daarnaast opviel was de enorme opkomst van mensen (jong, oud, het maakte allemaal niets uit), het enorme temperament waarmee iedereen staat te swingen dagen lang en natuurlijk het heerlijke weer waarmee het hier gepaard gaat. Lekker hoor carnavallen bij 33 graden :)!!

De dag erna heb ik een city tour gedaan. Het leek me verstandig dit te doen voordat het echte feestgedruis losbarstte, het verkeer vast staat vanwege de drukte en ik niet meer in staat was om mijn bed op tijd uit te komen. De citytour was indrukwekkend. We hebben een bezoekje gebracht aan:

- het enorme Jezus Christus beeld (helaas was het dringen tussen de toeristen...je kent ze wel...vergelijkbaar met terroristen als het gaat om de beste foto bemachtigen),

- de beroemde trappen in Lapa gemaakt door de Chileense kunstenaar Jorge Selaron als ´cadeau´ aan de Brazilianen (tegeltjes uit allerlei verschillende landen, zo ook van Nederland, zijn erin verwerkt) (de trappen waren inmiddels wel overgenomen door feestende, dronken carnavalsvierders),

- een prachtige moderne kathedraal met de meest imposante ramen die ik ooit gezien heb

- sugarloaf, de bijna 400 meter hoger berg die het toonbeeld is van Rio, die we met een kabelbaan opgegaan zijn voor een gigantisch uitzicht over de stad.

´s Avonds was er weer een verkleedfeestje in het hostel (het personeel in ons hostel was nog gekker dan de gemiddelde gast) wat eindigde met allemaal dronken mensen dansend op de bar...erg leuk!

Op zaterdag ben ik overdag lekker lui naar het strand van Copacabana geweest met twee australische zusjes. Geweldig hoor een stad die aan het strand ligt. Dan heb je echt ultiemvermaak bij elkaar in een stad. ´s Avonds zijn we wederom met een hele groep van het hostel naar Lapa gegaan maar nu vond het feest buiten op straat plaats. Het was wel uitkijken want er werd meer dan een keer aan mijn tasje getrokken om te kijken of ze hem los konden rukken om hem te jatten en soms moest ik de hitsige Brazilianen letterlijk van me afslaan. Ik had daar wel vijf keer getrouwd kunnen zijn, blond haar en blauwe ogen is toch nog steeds een unique selling point daar.

Na zondag weer eens moeizaam mijn bed uit te zijn gekomen (ja, ook hier is carnaval uitputtend) heb ik een favelatour gedaan overdag. De favela´s zijn de slobbewijken van Rio. We zijn de grootste favela (Rochina voor de kenners) in gegaan met een motor tot bovenin de favela om vervolgens af te dalen te voet. Helaas liep ik achteruit tegen een knalpijp van een andere motor aan waardoor ik vervolgens mij eigen aandenken in de vorm van een litteken heb verworven (dit aandenken had ik geloof ik wel kunnen missen :-S). Toen dat gebeurde kwam er een man uit de favela in een soort oud legerpak op me aflopen. Eerst dijnde ik terug...we hebben natuurlijk geleerd om uit te kijken in de favela. Maar, super lief, hij had ijs voor me gehaald en ging daarna nog een zalfje voor me halen wat ik erop moest smeren. Ik was weer bevestigd in het feit dat vooroordelen zelden tot nooit opgaan. De gids vertelde ons ook dat de mensen in de favela touristen absoluut niets aandoen omdat we hen helpen door de favela´s te bezoeken. Met ons geld worden projecten opgezet om het veiliger te maken en bijvoorbeeld kinderopvang te regelen. In de favela belandden we eerst in een streetparty (bloco) waar alle mensen uit de favela verkleed waren en weer heerlijk aan het swingen waren op de muziek. Bijzonder hoor om in de favela carnaval mee te maken. Maar zoals wel bekend is kunnen juist mensen die niet veel geld hebben (en dus niet ergens anders heen kunnen om te feesten) enorm lekker feesten in hun eigen wijken...dat bleek maar weer. Iedereen deed vol overgave mee en iedereen had een lach op zijn of haar gezicht. De mensen in de favela zagen er vrolijk en gelukkig uit (de gids vertelde ook dat mensen happy zijn omdat ze het ten opzichte van vroeger echt goed hebben) maar ik zou niet graag ruilen. De vrouwen hebben op jonge leeftijd gemiddeld al 6 of 7 kinderen, tuberculose en Aids zijn veel voorkomende ziektes, tot voor kort waren drugsdealer de baas en liepen kleine kinderen rond met geweren, de overheid komt soms 'schoonmaakacties' houden met grof geschut waarbij veel onschuldige mensen sneuvelen en daarnaast leef je tussen het vuil en de ratten. Een indrukwekkend bezoek om maar weer eens te beseffen dat we het goed hebben en inspirerend om te zien hoe deze mensen in omstandigheden, die ik als zwaar zou betitelen, vrolijk en optimistisch zijn! Zondagavond ben ik in het hostel gebleven wat natuurlijk weer betekende dat ik in de bar beneden belandde tussen alle andere feestende gasten en personeelsleden.

Maandag ben ik overdag naar Ipanima gegaan (waar ook een heel gaaf strand is) om met een andere Nederlander die ik eerder tijdens mijn trip was tegen gekomen naar een bloco te gaan. Eerst stond ik een beetje schaapachtig aan de zijkant en zei tegen hem dat dit toch niet hetzelfde was als carnaval in Den Bosch. Hij zei dat ik even af moest wachten met mijn oordeel totdat we echt onderdeel werden van de enorme feestende menigte en dan misschien mijn mening nog wel bij zou stellen. Nou....en niets was minder waar. Na proppen over het strand en verschillende ellebogen in mijn gezicht overwonnen te hebben stonden we vlak achter de wagen van de sambaschool (hierop stonden de zangers en de boxen voor de muziek). Voor de wagen danste de sambaschool en erachter liep iedereen mee natuurlijk dansend, zingend en genietend. Op de een of andere manier waren we in een slinger met meisjes beland (voorop liep een opgepompte barbie waaraan niets meer echt was) die speciale connecties hadden met leden van de sambaschool. We moest wel eerst een groep jongens door die wederom probeerde mijn tas te jatten en in mijn kont knepen (gelukkig was ik met een andere jongen die me enigzins mee kon trekken weg uit die menigte). De criminelen tijdens carnaval waren vooral jonge jongens in grote groepen, dit zijn echt de rotte appels. De rest van de mensen zijn zo aardig en waarschuwen je dan ook steeds om je camera en tas in de gaten te houden. Ondanks dat we ons bij Barbie hadden gevoegd mochten we niet op de sambaschoolwagen maar we mochten wel binnen de touwen waarmee het publiek gescheiden wordt van de dansende sambaschoolleden. We hadden dus echt eerste klas plaatsen bemachtigd waar we lekker biertjes konden drinken, mee konden dansen met de menigte zonder geplet te worden en vooraan stonden bij alle trucs van de sambaschool. Het was geweldig; een heerlijk biertje in de zon, de uitgelate temperamentvolle sfeer en vooral de zingende, feestende, dansende vrolijke mensen!!!

Na mezelf maar weer eens getrakteerd te hebben op heerlijke sushi ben ik naar Copacabana teruggegaan. Hier werd ik vervolgens opgehaald door een Nederlands stelletje en de vader van de jongen om naar grote parade in de Sambadromo te gaan. De parade was echt spookjesachtig...de pakken van de deelnemers waren allemaal prachtig en als je hier met een carnavalswagen uit Den Bosch zou aankomen dan zou het schaamrood op je kaken staan...haha. Niets tegen Den Bosch hoor want volgend jaar ben ik er gewoon weer bij!! Maar de wagens waren hier enorm professioneel gebouwd en ik kon niet stoppen met foto´s maken. Ook bij de parade was de sfeer weer goed...de mensen staan daar te swingen vanaf 9 uur tot soms wel 6 uur ´s ochtends...die Brazilianen hebben het dansen en feesten wel echt in het bloed.

Moe en voldaan overwoog ik na thuiskomst (zo´n hostel voelt na een tijdje bijna als thuis) nog even om de zonsopkomst op het strand te gaan bekijken maar de slaap won het toch dus ik ging om rond 5:30uur toch maar eens slapen. Ik zou eigenlijk nog even een rekensommetje moeten maken wat dit hostel mij heeft gekost per uur dat ik in mijn bed heb gelegen (veel te weinig!!!) aangezien het 110 dollar per nacht kostte...

Dinsdag ben ik nog met een aantal andere Nederlanders die in mijn hostel zaten naar een bloco in de buurt geweest en zijn we lekker uiteten geweest. Mijn verblijf in Rio heb ik die avond (volgens traditie) afgesloten met een biertje in de bar van het hostel alvorens ik de volgende dag het vliegtuig ging pakken naar Lima (met een enigzins weemoedig gevoel dat mijn once in a lifetime ´Carnaval in Rio´afgelopen was en ik deze fantastische stad moest verlaten).

Carniaval in Rio was in een woord: GEWELDIG!!

De rest van mijn trip na carnaval (ja, er is ook leven na carnaval) volgt snel!!