Croissants en mediteren in Laos

En dan nu het eerste berichtje vanuit Laos. Vorige week zaterdagavond nog even een illegaal junglefeestje meegepikt in Pai voordat ik vertrok naar Laos. Omdat het in Thailand verkiezingstijd is mag er geen alcohol geschonken worden en gaan alle bars vroeg dicht. Later hoorde we dat dit zo is geregeld omdat de politieke partijen de bevolking dan alcohol kunnen geven zodat ze vervolgens op hen gaan stemmen…hoezo omkoping? Maar omdat er geen alcohol werd geschonken was er buiten de stad een jungleparty georganiseerd. Lekker dansen rond een kampvuur en borrels drinken. Ik wist niet dat er zoveel mensen op een truck gestapeld konden worden…gelukkig zaten wij binnen want ik hield mijn hart vast bij elke bocht. Het was een super geslaagd afscheidsfeestje van Thailand!

De dag erna (en drie uurtjes slapen verder) heb ik een Minivan genomen naar Chiang Mai om vanaf daar te vliegen naar Luang Prabang (Laos) waar Marieke 2 uurtjes eerder zou aankomen. ‘Zou aankomen’: maar helaas…dat was allemaal een beetje te mooi om waar te zijn. Marieke kwam 2 dagen later aan omdat het weer tussen Laos en Cambodja te slecht was. Ik ben dus nog even een dagje gaan tempelen en een dagje met de boot over de Mekong gevaren om een grot te bekijken. De boottocht er naartoe zou 2 uurtjes duren maar wegens motorpech duurde het helaas 1 ½ uur extra en de grot was echt niet de moeite waard. Wel een grappig stel ontmoet die tijdelijk samen aan het reizen waren. De Italiaanse man (13 jaar ouder dan zijn reisgenote) woonde in Bangkok en was eigenlijk een soort aannemer…maar dan voor mannen en vrouwen vanuit Italië die hun geslacht wilde laten veranderen en hij regelde dan de doktoren e.d. Beetje vreemd :-S. Het meisje kwam uit Zuid Amerika en was die kerel eigenlijk een beetje beu want hij bleef haar maar achterna reizen. Ze hebben dus ook de hele boottocht niets tegen elkaar gezegd. Ik was blij met mijn reismaatjes en ik kwam die week het meisje nog een keer tegen en toen had ze gelukkig voor haar de Italiaan inmiddels afgeschud.

Op dinsdag kwam dan toch gelukkig Marieke aan in Luang Prabang en hebben we nog super mooie watervallen bezocht (die nu zeker 5 keer zo breed waren als normaal i.v.m. de vele regen) en een monniken processie bijgewoond (om half 6 ‘s ochtends pfff). Maar dat was wel heel speciaal want je kon een mandje rijst kopen en dan kwamen alle monniken langslopen. Je deed steeds een handje sticky rice in hun schaal (niet erg hygiënisch dat ze dat vervolgens opeten waar iedereen met zijn handen heeft aangezeten). We waren met de vrouw van het hostel meegegaan die zelf allemaal lekkere dingen voor de monniken had meegenomen. We moesten op een krukje zitten dat lager was dan de monniken uit respect, je schoenen uit en een witte sjaal om. Mooi om dit bijzondere stukje cultuur mee te mogen maken. In de avond hebben we een ander stukje cultuur mogen ervaren: namelijk een bezoekje aan de bowlingbaan. Alle bars gingen op tijd dicht en alleen de bowlingbaan was open tot 3 uur. Na daarover veel gehoord te hebben wilde ik dat toch eens met eigen ogen zien. Wij dus naar de bowling…en ja hoor, ongelooflijk: net buiten de stad was een bowlingbaan met 15 banen verlicht door ‘sfeervolle’ TL-balken. Hier vermaken de locals en dus ook de toeristen zich dus nadat om 1 uur ook de laatste discotheek gesloten was. Na ontdekt te hebben dat bier en bowlen geen goede combi zijn, TL-balken en gezelligheid ook niet en onze cultuurshock van Laos gehad te hebben zijn we maar weer lekker huiswaarts gegaan en hebben we besloten dat en gezellig kroegje toch echt beter is.

Op donderdag zijn Marieke en ik samen met een ander meisje, dat ik al eerder ontmoet had in Pai, naar Vientiane gevolgen. Een echte toeristentrekker van Loas in Vang Vieng, in een tube de Mekong afvaren en heel veel drinken bij alle bars aan de rivier, hebben we helaas vanwege overstromingen over moeten slaan. De bars waren weggedreven door het hoge water dus wellicht slim om dit even de skippen.

In Vientiane (de hoofdstad van Laos) hebben we heerlijk genoten van het lekkere franse eten (echte heerlijke fijne franse restaurantjes en croissants bij het ontbijt). We waren de Fransen dankbaar voor het nalaten van hun sporen. Natuurlijk ook weer genoten van het leuke stappen op vreemde plaatsen. De favoriete plek van de Loatianen was een grote hal op de 3de verdieping van een gigantisch hotel. Helaas zijn de mensen hier geen uitbundige dansers (op een enkele homo na) maar ze drinken wel meer dan hen lief is. We zijn dus zelf maar lekker uit ons dak gegaan…heerlijk dansen als je toch niemand kent J. Voor het eerst in mijn reis heb ik de zon zien opkomen na het stappen.

Vrijdag hebben we het nationale museum bezocht wat net even iets meer te weten geeft over de geschiedenis van Laos. En zaterdag hebben we een relaxdagje gehouden met eerst een uurtje genieten van een Laosmassage (met af en toe een pijnscheut als zo’n kleine Laovrouw je op een vreemde manier ‘uit elkaar trekt’ en daarna hebben we gemediteerd bij de monniken. Heel bijzonder om te mediteren met zingende monniken op de achtergrond. Mijn zenleraar heeft eens verteld dat tijdens mediteren slaap en muggen je ergste vijanden zijn en dat tweede heb ik nu ervaren. Nadat de regen gestopt was werden we helemaal lek gestoken wat niet bevorderlijk is om tot rust te komen….maar wel een unieke ervaring.

Vandaag zijn Marieke en ik met een zogenaamde VIP bus naar Tha Khaek gereden (midden Laos). Helaas was de airco kapot maar dat werd behendig opgelost door het dakraam uit de bus te slopen. Wat natuurlijk een beetje zonde was toen het begon te regenen. De assistent van de buschauffeur is vervolgens eindeloos bezig geweest met rubberbanden, ijzerdraad en tyrips om het dak weer te bevestigen en ons droog te houden. Wij keken onze ogen uit en onze technische tips werden in de wind geslagen. Maar we hebben de rit MET dakraam afgemaakt….hij is niet weggewaaid….dus blijkbaar werkte zijn constructie prima.

Morgen en overmorgen gaan we een motorbike (scooter) huren en een tour rijden naar grotten en daar ergens in de buurt overnachten. We wilden eigenlijk een 3daagse tour doen maar omdat er stukken van de route zijn overstroomd doen we de aangepaste versie (zonder gevaar voor eigen leven).

Nu lekker op tijd naar bed om de nodige gemiste uurtjes slaap in te halen en morgen fris aan ons motorbike avontuur te beginnen.