The Loop...Bin there, Don Deth

514 km, 8 liter water, 4 dagen, minimal 3 rollen wc papier, 2 verbranden handen en 1 lekke band: The Loop

Sinds ik rondreis in Thailand en Laos word ik continu geconfronteerd met brommertjes. Ze overrijden je bijna, toeristen hebben overal wonden door ermee te vallen en iedereen vraagt of je er al een gehuurd hebt. Na 5 weken moest het er dus toch maar eens van komen. Ja, ja twee blondjes uit Nederland gingen een heldhaftige tour maken op de brommer van maar liefst 4 dagen. Dat het vier dagen ging worden lag overigens niet vooraf vast omdat we hoorde in het guesthouse dat er mogelijk sommige stukken overstroomd waren. We zouden dus wel zien hoever we kwamen en omdraaien als we niet meer verder konden of wilde. Wel even spanned hoor, voor het eerst op de brommer en dan meteen all the way. Na getankt te hebben, een spin gekocht te hebben om onze rugzak achterop vast te binden en een plastic zak gescoort te hebben om alles droog te houden gingen we dapper op weg. De eerste dag bestond vooral uit snelweg en heb ik de topsnelheid van mijn motorbike vastgesteld op 80 km/uur. Dit zijn dingen die je altijd beter pas kan vertellen als je weer veilig heelhuids terug bent (toch pap en mam ;)). Elke dag hebben we geluncht in tentjes langs de route en meestal bestond de lunch uit noodles in bouillon. Het was echter wel een heel karwij om de mensen duidelijk te maken dat we geen vlees wilde (geen ratten, eenkhoorns of ander vlees in mijn noodle soep…thanks). Soms kwamen ze juist met een bak vlees aan lopen als je probeerde duidelijk te maken dat je het vegetarisch wilde. Maar noodles zijn een prima lunch om op te teren tijdens de flinke tocht. Wat vooral erg gaaf was is dat The Loop echt een off-beaten track is dus we hebben veel van het echte Laotiaanse leven gezien en gelukkig niet al te veel touristen. De eerste dag kwamen we rond 17:00 uur aan in een dorpje bij een grot genaamd Konglor. Er hing hier echt een serene rust: kindertjes aan het spelen in poeltjes en koeien die rustig op straat liepen. En de omgeving was prachtig. Karstbergen die zo plotseling uit de platte omgeving omhoog kwamen alsof zeer waren neergezet en alles was super groen (dat is het voordeel van reizen in het regenseizoen). We waren de eerste die weer over de normale weg het dorpje konden bereiken. De dag ervoor was de weg nog overstroomd en werd iedereen met een tractor gebracht. Toen het donker werd werden we getrakteerd op een adembenemende sterrenhemel. Heel bijzonder was dat de vrouwen ‘s avonds, met een hoofdlamp op, het veld in gingen op zoek naar slaken en kikkers. Deze werden, tot mijn grote verbazing, de dag daarna als ontbijt opgegeten door de Laoitianen…ja je leest het goed: ontbijt…getver. Dag twee hebben we 98 km afgelegd maar werden we helaas verrast door een lekke band. Na 2,5 km gelopen te hebben (dit is ver in de brandende zon met een zware scooter) kwamen we gelukkig bij een dorpje waar ze mijn binnenband vervingen voor maar 20.000 kip (nog geen twee euro). Avonds in Laksao geslapen en de dag erna voor het eerst sinds mijn reis de dag begonnen met sticky rice voor het ontbijt. Daar ga ik geen gewoonte van maken. Dag 3 stond een zeer zware tocht op het programma over een weg met diepe plassen en heel veel hobbels en rotsen. Na 1 uur zag ik er al uit als een varkentje omdat ik natuurlijk toch weer per ongeluk het diepste punt van de plas had genomen in plaats van de zijkant. Ik moet nog even aan de verfijning van mijn rijkunsten werken. Maar gelukkig is alles helemaal prima gegaan en na 8 uur stapte we moe maar ook erg voldaan (en met zere billen) van de brommer in Yommalat. ’s Avonds hebben we daar gezellig gegeten met twee franse jongens, een duitse jongen en een meisje uit Zweden die we steeds weer tegenkwamen tijdens de tocht. De 4de, en tevens laatste dag, hoefde we gelukkig niet meer zo lang te rijden. Tijdens deze rit hebben we dus maar lekker even een duik genomen in een poeltje om af te koelen. Toen we weer aankwamen in Thakhek hebben we elkaar een high five gegeven omdat we het toch wel echt een overwinning van onszelf vonden. Een nooit te vergeten ervaring….het is ongelooflijk wat een vrijheid je voelt als je op je brommertje zelf door een land heen kan rijden over wegen waarvan je het einde niet ziet en naar plaatsen waar je nog nooit geweest bent. Misschien ga ik toch nog eens motorrijden, ik begrijp nu een beetje het gevoel. Op de scooter voelde ik me overigens afwisselend zo’n Bossche trien die op klompen, met een legging aan die haar zoon van school ging halen op haar Sita en een stoere Hells Angle op een ronkende Harley haha….dus later dan toch maar een echte motor.

De dag na The Loop zijn Marieke en ik vertrokken (om 8 uur) naar Tad Lo, waar we, na een lang busdagje, aankwamen om half 7. Tat Lo is een plaatsje in het midden van Laos en heel heel rustig. Spelende kindertjes, kippen met kuikentjes, gewekt worden door een koe met een bel om zijn nek, mekkerende geitjes en op de achtergrond het klateren van een waterval. Tje, wat een leven hier…misschien kom ik toch wel nooit meer terug. Op zaterdag hebben we hier ‘s ochtends een trekking gedaan naar watervallen en dorpjes. Prachtige groene natuur en de gids heeft ons allerlei planten en dieren laten zien die hier leven. ‘s Middags hebben we even lekker geluierd en gezwommen bij de waterval. Alle mannen van het dorp hebben de hele middag boksen gekeken in het guesthouse naast ons hutje. Ze gaan helemaal op in het spel en verwedden al hun inkomsten van de hele week. Nadat ik meer dan een uur aan de waterval mijn leven had zitten overdenken zijn we vervolgens tot het donker werd aan de voet van een grote waterval gaan zitten met een biertje. Om deze super mooie en relaxte dag af te sluiten hebben we een muntje gegooit in de rivier en een wens gedaan.

Zondag zijn we vertrokken naar Don Det. Dit is een van de eilandjes die onderaan in Laos liggen in de Mekong. Het is onderdeel van de 4000 Islands. Op Don Det verblijven we 3 nachten en hebben we dus twee dagen gedaan waar we zin in hebben. Toevallig kwamen we ook Marjolijn weer tegen (het meisje waarmee ik twee weken gereist heb ik Thailand) dus we brengen de dagen met haar en haar reisgenootje door. Maandag zijn we mee geweest met een boottour naar een eilandje waar we lekker hebben gebbqt. En vandaag hebben we fietsen gehuurd en zijn we over een brug naar een aangrenzend eilandje gefietst. Hier hebben we een bootje genomen om naar de dolfijnen te kijken…en die hebben we gezien. Super gaaf en een beetje vreemd dat er dolfijnen zitten in de Mekong.

Morgen verlaten Marieke en ik Laos en gaan we naar Cambodja. Hier brengen we samen nog een paar dagen door bij een olifantenkamp en daarna splitsen onze wegen.

Op naar Cambodja!!